Είναι αλήθεια πως είμαι ξανθιά, είναι επίσης αλήθεια ότι από παιδί έχω απορίες...πολλές απορίες. Ίσως φταίει το ότι αντιλαμβάνομαι , προφανώς, τον κόσμο και τις καταστάσεις διαφορετικά από άλλους ανθρώπους. Και όταν λέω άλλους ανθρώπους εννοώ ειδικά αυτούς που βρίσκονται κάτω από την κατηγορία γάβροι ή Αρδ.
Θα εξηγήσω τι εννοώ ώστε να μπορέσετε πιθανόν εσείς να με βοηθήσετε.
Το Σάββατο ήταν η πρώτη στον πάγκο του διδύμου Νιόπλια - Βαζέχα. Φαντάζομαι ότι η πλειονότητα των υγιώς σκεπτόμενων φιλάθλων δεν περίμενε σ' αυτό το παιχνίδι να παίξουμε "διαστημική" μπάλα , προσωπικά δεν περίμενα να παίξουμε καν μπάλα αν και φοβόμουν ότι μπορεί να μπουν τα κωλόπαιδα μέσα και να ρίξουν 4 για να μας κάνουν να πούμε καλά που έφυγε ο Τεν Κατέ.
Διάβαζα βέβαια τριγύρω στο internet να μιλάνε για "πλάνο Νιόπλια" και " ο δικός μου Παναθηναϊκος" και παπάρια μάντολες ( παρεπιμπόντως οι μάντολες είναι πολύ νόστιμες και δεν καταλαβαίνω γιατί μπαίνουν στην ίδια κατηγορία με τα παπάρια) και δεν κρύβω ότι είχα μπερδευτεί η ξανθιά.
Αν προσπαθούσα να φανταστώ τον Τεν Κάτε μέσα απ' αυτά που διάβαζα όλες τις μέρες πριν αλλά και μετά την απόλυση του έμενα με την εντύπωση ότι ο Τεν Κάτε έμπαινε το πρωί στην Παιανία , γαμοσταύριζε τον θυρωρό, κλότσαγε την πόρτα των αποδυτηρίων και την ώρα που οι έντρομοι ποδοσφαιριστές του λέγαν με μία φωνή "Καλημέρα" αυτός απαντούσε " Fuck you, you fucking cocksuckers" ενώ ταυτόχρονα χαστούκιζε τον Νίνη, τραβόντας με το άλλο χέρι τα μαλλιά του Λέτο και παράλληλα γρύλιζε προς τον Μαρίνο.
Μετά τους έβγαζε στο γήπεδο και τους έβαζε να τρέχουν γύρω γύρω την ώρα που οι γυμναστές τους πετάγαν νεράτζια με ξυραφάκια και τους καταδίωκε ένα πιτ μπουλ. Τους χώριζε έπειτα, σε δύο ομάδες ανάλογα με το ποιος ποδοσφαιριστής ήταν καλό παιδί την προηγούμενη μέρα και οι κερδισμένοι παίζαν βασικοί στον επόμενο αγώνα ανεξαρτήτος αντιπάλου. Στην συνέχεια ( όπως έκανε και ενας παλιός προπονητής του αδερφού μου ) μάζευε τους βασικούς κοντά του και τους έλεγε, "εντάξει λουλούδες , ξέρετε την κανονική σας θέση μέσα στο γήπεδο, τώρα ξεχάστε την και μπήτε μέσα και κάντε ότι σας κατέβει και βάλτε γκολ"
Στα μεταγραφικά θέματα κατάλαβα ότι η διοίκηση το καλοκαίρι ήθελε να πάρει τον Τζόν Τέρι και ο Κάτες είπε έντρομος " OHHH Noooooo....εγώ θέλω τους Καντέ και Μπίερσμιρ, σας παρακαλώ μην φέρετε κάποιον άλλον " Και αφού τα κατάφερε να μην του φέρουν αμυντικό της προκοπής, έβγαινε κάθε λίγο και λιγάκι και "στήριζε" τους Βύντρα, Σαριέγκι, Μπίερσμιρ και Καντέ όχι για να τους δείξει ότι τους εμπιστεύετε που ότι ξέρουν κάνουν και τόσο ξέρουν, τόσο παίζουν, αλλά για να μπορούμε να γελάμε όλοι μαζί και να τους κοροϊδεύουμε. Μεγάλη πουτάνα ο Κάτε σας λέω μην το συζητάτε!
Από την άλλη μεριά οι καλοί άνθρωποι της διοίκησης οι οποίοι πρέπει να είναι ταυτόχρονα πανέξυπνοι επιχειρηματίες και αθώοι αγνοί μέτοχοι-παναθηναϊκοί που το μόνο που θέλουν είναι το καλό της ομάδας που αυτοί βάζουν πάνω απ' όλα και πάνω απ' όλους όπως λέει και το άσμα, σφάζονται στην ποδιά της ομάδας, διαρυγνύουν τα ιμάτια τους ότι δεν ήξεραν πόσο κακός ( θα τον κάνουμε και ντα) άνθρωπος ήταν ο Κάτε και ότι μίλαγε και φερόταν τόσο άσχημα στους μικρούς και αθώους μας ποδοσφαιριστές.
Ευτυχώς βρέθηκε αυτός ο άγιος άνθρωπος ο Πατέρας (όλων μας προφανώς) και προέταξε τα στήθη του και σήκωσε στα στιβαρά του μπράτσα όλη την ομάδα, έβαλε κάτω απο τις φτερούγες του τα αθώα μας ποδοσφαιρόπουλα και γύρισε στον σατανά Τεν Κάτε και του είπε "Ξεκουμπίδια διαολεμένε που θα μου βγάλεις τα ποδοσφαιρόπουλα μου άχρηστα" και φήμες λένε ότι του πέταξε και αγιασμό και τσουφ εξαφανίστηκε ο κακός Τεν Κάτε.
Και κάπως έτσι έφυγε ο κακός και μετά γύρισε ο κύριος Πατέρας και φώναξε τον κύριο Νιόπλια και τον (μεγάλη η χάρη του ) κύριο Βαζέχα και τους έδωσε τα μικρά ποδοσφαιρόπουλα και τους είπε " σας δίνω την ομάδα , είναι λίγο φοβισμένοι, είναι και λίγο άμπαλοι αλλά είναι καλά παιδιά και αυτούς έχουμε και άλλους μην περιμένεις, οπότε κάνε ότι σε φωτίσει ο θεός (ή θα φέρουμε τον Αναστασιάδη να τους τρέχει στο Άγιον Όρος) και κανόνισε να πάρουμε το νταμπλ" και οι δυο κύριο-μάγοι δέχτηκαν...
Την ώρα που ήρεμοι, καλοσυνάτοι και χαμογελαστοί έμπαιναν στην Παιανία, έβγαινε ο κακός κλωτσόντας τους κάδους και πετώντας το τελευταίο του νεράτζι πάνω στον Κλέιτον. Ο Νιόπλιας είδε τον Κλέιτον να λουφάζει σε μια γωνιά από τον φόβο του ( και όχι γιατι είχε κατεβάσει ένα μπουκάλι Βότκα την προγούμενη βραδιά) του έδωσε το χέρι και εκείνη τη στιγμή ο ήλιος έλαμψε πάνω από την παιανία! Και τα ποδοσφαιρόπουλα σήκωσαν κεφάλι και άρχισαν να βγαίνουν από τα κτήρια της Παιανίας και ο Μάντζιος με τον Τζιόλη χαμογέλασαν πονηρά...και οι δημοσιογράφοι μπόρεσαν να δουν τα χαρούμενα ποδοσφαιρόπουλα και έγραψαν όλα αυτά τα υπέροχα που διαβάζουμε μέχρι και σήμερα...
Μόνο μ' αυτόν τον τρόπο μπορώ να καταλάβω πως ξαφνικά αυτό το άθλιο θέαμα που έδειχνε προφανώς μόνο η δική μου τηλεόραση μεταφράστικε με αυτόν τον υπέροχο και μαγικό τρόπο απο εφημερίδες και σάιτ την Κυριακή το πρωί...
Ξεκινάει η επίθεση έγραφε η μία και φοβερή μπάλα η άλλη σε έναν αγώνα που δεν είχε τπτ διαφορετικό από τόσους και τόσους άθλιους αγώνες που έχουμε δώσει φέτος η μόνη διαφορά ήταν το ποιός καθόταν στον πάγκο.
Το ξανθό μου κεφάλι το βρίσκει περίεργο όλο αυτό αλλά όντας ξανθό δεν μπορεί να το εξηγήσει οπότε λέω να πάω να διαβάσω κάτι ακόμα και μετά να πάω να κοιμηθώ μήπως και δω πάλι το παραμύθι με τον δράκο Τεν Κάτε και τα πριγκηπόπουλα του Παναθηναικού που θα έρθουν να τα σώσουν οι καλοί ιππότες του στρογγυλότατου Πατέρα...
