...το είδε και φοβήθηκε ο ήλιος ν' ανατείλει...
...το ντήλι, το ντήλι, το πράσινο τριφύλλι...
Η αλήθεια είναι πως είμαι αρκετά μεγαλύτερη απ' όσο φαίνομαι αν και όχι τόσο μεγάλη ώστε να έχω ακούσει να φτιάχνονται αυτά τα τραγούδια , όμως τα έχω τραγουδήσει πολλές φορές και ακόμα τα τραγουδάω (ως επί το πλείστον μέσα στο μυαλό μου γιατί έχει άπλα εκεί μέσα και κάνει κ αντίλαλο και μ' αρέσει).
Ο Παναθηναϊκός πολλά χρόνια έχει συνδεθεί (για μένα) εκτός από μεγάλες αθλητικές επιτυχίες και με ωραία συνθήματα και τραγούδια όπως αυτό που γράφω από πάνω και στο οποίο μ' αρέσουν οι ακόλουθοι στίχοι γιατί πιστεύω ότι μου ταιριάζουν.
{...Πράσινα τα μάτια σου ,
άσπρη η ποδιά σου,
πράσινο κι αμάραντο,
τριφυλλι στη καρδιά σου...}
Σήμερα λοιπόν ξύπνησα τραγουδώντας " το ντήλι, το ντήλι..." , πηγαίνοντας στη δουλειά το γύρισα στο
{... σ' αγαπώ, δεν στο κρύβω,
όμως πρέπει να στο πω,
πως πάνω απ' όλους,
πάνω απ' όλα κι από σένα,
έχω τον Πανάθηναϊκόο (δις)...}
Φτάνοντας στο γραφείο είχα φτάσει πλέον στο "Χόρτο Μαγικό" και στη "Μαλαματίνα"...ώστε να προετοιμάσω το έδαφος και για τον αγώνα της Κυριακής. Ο psi πάντα γελάει μαζί μου γιατί πριν από αγώνες με τον μΠάοκ ή τον Άρη ή τους γαύρους, πάντα σιγοτραγουδώ τα κατά τους συνθήματα. Ήταν πριν τον αγώνα του πρώτου γύρου με τον μΠάοκ που καθόμουν στο laptop και τραγουδούσα από μέσα μου και χόρευα-χτυπιόμουν στον καναπέ και ο psi με κοίταγε με απορία πριν πω "ωωωω θα 'σαι πάντα..." και κάνουμε το σπίτι εξέδρα...
Χθες είναι η αλήθεια ότι είχα μια ελπίδα να πάρουμε την νίκη { με 4-1 έλεγα ότι θα κερδίσουμε αλλά έπειτα πάντα (στα όνειρα μου) κερδίζουμε με μεγάλες διαφορές} ειδικά με το σερί χαμένων ευκαιριών των πρώτων λεπτών αλλά μόλις φάγαμε το πρώτο γκολ απογοητεύτηκα λίγο. Μετά φώναζα στον Καραγκούνη "έλα που μιλάς και συ να μην κρατάνε την μπάλα δώσε τη γαμημένη την πάσα" και τέτοια μικρά κι ωραία. Ο psi φώναζε "ανεβείτε λίγο ρε γαμώτο" και μετά "ρε γαμώτο" άρχισαν να ανεβάζουν λίγο στροφές...στο ξεκίνημα του Β' ημιχρόνου είχα αγχωθεί αλλά (θα πω την μαύρη αλήθεια) φοβόμουν ότι δεν θα κάνουμε τπτ καλό.
Με την ισοφάριση του "Σάαλπιγγιιίδης οεοεοε οεοεοε οεοεοε" οι ελπίδες αναπτερώθηκαν, η ομάδα έδειχνε να έχει ένα πάθος, να προσπαθεί να βάλει και δεύτερο γκολ και τέτοια ωραία πράγματα και μετά έκανε ο Σπυρόπουλος το πέναλτι. Άκουσα πολλούς να λένε τραβηγμένο και δεν ήταν και τέτοια, δεν ξέρω αν είμαι αμπαλίδου και γω αλλά την ώρα που στο live είδα τον παίκτη να πέφτει είπα στον psi (με ξεψυχισμένη φωνή) "πέναλτι" και μετά το έδωσε. Εκεί οι δικές μου οι ελπίδες άρχισαν να σβήνουν...την νίκη δεν την περίμενα με τίποτα είναι η αλήθεια...τα τελευταία χρόνια η ομάδα δεν μας είχε συνηθίσει σε τέτοιες ανατροπές. Αν και θα έπρεπε να θυμάμαι και γω ότι ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη είναι άλλη ομάδα...
Στην ισοφάριση εγώ φώναζα "ΓΚΟΟΟΟΛ", ο psi "ποιός το βαλε , ποιός το βαλε?" γιατί και οι δύο συνειδητοποιούσαμε ότι το είχε βάλει και πάλι η αλλαγή του Νιόπλια αφ' ενός και ότι η αλλαγή αυτή είναι ο Λάζαρος που και οι δύο δεν τον έχουμε και σε ιδιαίτερη συμπάθεια...όμως το βαλε...και ο εκφωνητής μετά από λίγα λεπτά έλεγε ότι θα μπει αλλαγή ο Μαρίνος και εγώ φώναζα "έλα ένα γκολ και ο Μαρίνος τώρα..." και γέλαγα...
Το γκολ όμως το έβαλε ο συνήθης ύποπτος για να μας αποζημιώσει για το γκολ-φάτσα με το τέρμα, που είχε χάσει νωρίτερα. Επίσης για να τον δει και ο αυτός (σιγά μην ψάχνω τώρα του βοηθού το όνομα) της Εθνικής Γαλλίας και να τον καλέσει στο φιλικό.
Δεν φαντάζεστε τι έγινε στο σπίτι! Εγώ ούρλιαζα και κόντεψα να πέσω από τον καναπέ, ο psi το ίδιο. Αυτό το γκολ δεν έδινε στην ομάδα μόνο την νίκη που χρειαζόταν, της έδινε την αυτοπεποίθηση που έχασε και την ηρεμία που έχει ανάγκη για να περάσει την Κυριακή με το διπλό από Τούμπα. Χθες έδειξαν ένα πρωτόγνωρο πάθος και έναν τσαμπουκά που καιρό τους ζητάγαμε να μας δείξουν αλλά σαν να μην ήθελαν ή κάτι...
Χάρηκα πάρα πάρα πάρα πολύ που το λαμόγιο έγινε αλλαγή χθες, σαν να ήθελε ίσως ο Νιόπλιας να μας δείξει ότι κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα. Κάπου διάβασα πως για τον Νίνη ακούγεται πάλι πως "πίνει και μεθά" και αν όντως αυτό φταίει που η απόδοση του και πάλι πέφτει μεγάλη μαλακία του, εκτός κι αν αγχώνεται τόσο πολύ όταν έρχονται οι σκάουτερ που δεν μπορεί να παίξει μπάλα....
Σε κάποιο μπλογκ διάβασα ότι όταν ο Βύντρα πήγε να εκτελέσει κάποιο πλάγιο ο κόσμος τον επευφημούσε και μπράβο τους και καλά κάναν γιατί ο έρμος όσο μπορεί προσπαθεί, πολύ περισσότερο από άλλους που σέρνονται στο γήπεδο.
Με στενοχωρεί πλέον πάρα πολύ ο Καραγκούνης , απ την στιγμή που είναι αρχηγός ας είναι αρχηγός, όχι μόνο στο να φωνάξει τους παίκτες στη σέντρα να φωνάξουν "ΠΑΟ" αλλά στο να εμψυχώσει τους παίκτες όταν το χρειάζονται ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ όχι όταν το έχουν ήδη κερδίσει.
Αυτοί οι παίκτες και αυτή η ομάδα, σε αγώνες όπως ο χθεσινός, μας έδειξε ότι αν πραγματικά γουστάρει, είναι κλάσεις πιο πάνω από οποιαδήποτε ομάδα στο ελεεινό Ελληνικό πρωτάθλημα, όχι γιατί χθες παίξαν καμία μπαλάρα φοβερή, αλλά γιατί θελαν να κερδίσουν και παίξαν αρκετά έξυπνα και τα κατάφεραν. Θα μου πείτε σιγά δεν παίζαν και με καμιά ομαδάρα, με την 2η του campionato παίζαν και σιγά το πρωτάθλημα τώρα πφφφ...(αυτό πάντως το είπε πραγματικά ένας γαύρος χθες στον φαφούτη.)
Δεν με νοιάζει αν θα κερδίσουν την επόμενη βδομάδα στη Ρώμη (αρκεί αν χάσουν να μην φάνε πολλά) θεωρώ ότι το χρέος τους (για μένα πάντα) στην Ευρώπη για φέτος το κάνανε. Να πάνε σοβαρά στην "Τούμπα, τούμπα παραράμ" και να κερδίσουν και να μας φέρουν εκεί δίπλα μας στη Λεωφόρο το νταμπλ να πάω να τους δω και να τους χειροκροτήσω.
Να πάρουν τα λεφτάκια του τσου λου, να κάνουν διακοπούλες, να ξεκουραστούν, να παίξουν στο Μουντιάλ (όσοι παίξουν) και τον χειμώνα , σοβαρά και μετρημένα να πάνε να πάρουν τα παραπάνω.
Επίσης πολύ σημαντικό να "γαμήσουν τον πούστη τον Ολυμπιακό" για να σκάσουν γιατί τους έχω βαρεθεί που μου ήρθαν σήμερα να θυμηθούν να πουν πάλι ότι δεν κλείσαμε τα 100 χρόνια και παπάρια μάντολες....
Για να κλείσω θέλω να πω πως πλέον σήμερα δεν με νοιάζει (και σε λίγο καιρό δεν θα θυμάμαι λογικά) αν παίξαμε καλή ή κακή μπάλα, αν ο Λουκάς ή ο Καντέ ή ο Σαριέγκι ή οποιοσδήποτε ευθύνεται για τα γκολ που φάγαμε. Το μόνο που έχει τελικά σημασία είναι το τι έγραψε το ταμπλό στο τέλος...
