Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Μια συγγνώμη για τον Βύντρα.

Μια συγγνώμη για τον Βύντρα

δημοσιευμένο από τον : kaisaris στην κατηγορία Γενικά
 




ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ ένας καλλιτέχνης, ή ένας αθλητής, είναι ο ορισμός του παραλόγου. Η λογική του “εγώ πληρώνω και γουστάρω να ικανοποιηθώ” ισχύει μόνο στα σπίτια με το κόκκινο φως στη Φυλής και στην Ακομινάτου.
Κανένας αθλητής, ή καλλιτέχνης δεν θέλει να υστερήσει. Να είναι κακός. Θα αποδώσει μέχρι εκεί που φτάνουν οι ικανότητές του.
Εσύ είσαι ο μαλάκας που έχεις την απαίτηση να δίνει κάθε φορά ρεσιτάλ. Ακόμα κι ο Μέσι μπορεί σε ένα παιχνίδι να μην είναι καλός. Ακόμα κι ο καλύτερος καλλιτέχνης μπορεί να βρεθεί σε μια κακή βραδιά.

Να μη του βγαίνει. Έχεις το δικαίωμα να μην τον χειροκροτήσεις. Να τον αποδοκιμάσεις, όμως, όχι. Η κακή βραδιά, σε αυτόν θα έχει στοιχίσει πολύ περισσότερο, απ’ ό,τι σε σένα το εισιτήριο που πλήρωσες.
Ο ΛΟΥΚΑΣ Βύντρα δεν είναι ο Μέσι. Δεν είναι Σισέ. Ούτε καν Σωτήρης Νίνης. Εκ της θέσεως, οι αμυντικοί είναι σε ένα επίπεδο πιο κάτω από τους επιθετικούς.
Η δημιουργία προσφέρει θέαμα και ικανοποίηση. Το να καταστρέφεις το παιχνίδι του άλλου είναι άχαρο.
ΚΙ ΟΜΩΣ . Ο μοναδικός συνδετικός κρίκος της ομάδας του Παναθηναϊκού, που είχε κάνει το νταμπλ το 2004, με την ομάδα που πήρε, φέτος, το πρωτάθλημα είναι ο Λουκάς Βύντρα. Όλοι και όλα τα άλλα έχουν αλλάξει. Ο μοναδικός, που άντεξε σε αυτά τα πέντε πέτρινα χρόνια, είναι ο Λουκάς Βύντρα.
ΟΛΟΙ οι άλλοι δίκαια ή άδικα έφυγαν σαν αποτυχημένοι. Παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές. Μετά το ματς με την Ατλέτικο, στην αρχή της σεζόν, με τον Βύντρα να χρεώνεται ένα αυτογκόλ, είχα γράψει ότι “για το δικό του καλό πρέπει να πάει κάπου για να μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο με την ησυχία του. Στη Γερμανία, που τον ζητάνε”

Ήταν προφανές ότι αυτή τη μαύρη πενταετία ο Βύντρα στον Παναθηναϊκό δεν πέρναγε καλά. Σπάνια, θα τον έβλεπες να χαμογελάει στις φωτογραφίες που ποζάρει η ενδεκάδα, Η στοχοποίησή του, από την εξέδρα, είχε επηρεάσει την απόδοσή του.
Λες και τον κυνήγαγε μια κατάρα να κάνει αυτός κάθε φορά το μοιραίο λάθος. Τελικά έπεσα έξω. Ο Βύντρα στάθηκε όρθιος. Ειδικά, στον δεύτερο γύρο ήταν από τους καλύτερους. Αξιόπιστος, σταθερός στην απόδοσή του, παίζοντας σε τρεις διαφορετκές θέσεις στην άμυνα.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καθόλου εύκολο, για κάθε ποδοσφαιριστή, να αντιμετωπίζει κάθε φορά δυο αντιπάλους. Ακόμα πιο δύσκολη, από οποιαδήποτε προσωπικό αντίπαλο, μέσα στο γήπεδο είναι η εξέδρα. Να σε πιέζει, να σε απειλεί, να σε αμφισβητεί, να σε αποδοκιμάζει.
Να είναι προκατειλημμένη μαζί σου. Να σε έχει καθιερώσει σαν το σύμβολο της αποτυχίας. Κι όχι μια φορά και δύο. Συνέχεια. Να ξέρεις ότι κάθε φορά, που θα κάνεις το λάθος, θα ακούσεις το βουητό.
ΚΑΤΑ κανόνα στο ποδόσφαιρο, συγγνώμη ζητάνε από τον κόσμο οι συντελεστές της όποιας ομάδας. Παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές. Είτε προσχηματικά, είτε επειδή το πιστεύουν. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κόσμος του Πανναθηναϊκού, είναι αυτός που οφείλει μια μεγάλη συγγνώμη στον Βύντρα.
Λίγο ακόμα και θα τον είχαν στείλει να παίζει σε καμιά Μπόχουμ. Κάποιοι, πάντως, βρήκαν τον τρόπο, για να πουν αυτή τη συγγνώμη.
Στη ψηφοφορία που έγινε την Κυριακή το βράδυ στη ΝΕΤ για τον πολυτιμότερο ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, σε αυτό το πρωτάθλημα. Το 97% ψήφισε τον Σισέ. Το 3% τον Λουκά Βύντρα.
Έστω και 30 στους χίλιους έστειλαν ένα SMS με έξι χρόνια καθυστέρηση.



Έχω βρίσει και εγώ τον Βύντρα. Συγνώμη Λουκά. Έτσι απλά χωρίς δικαιολογίες. Συγνώμη.

Πρωτάθλημα!!!