Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Για ακόμα μια φορά, γίναμε μάρτυρες μιας παρωδίας που έλαβε χώρα σε μία αρένα, σε μία μάχη για το ποιος θα κερδίσει τη μεγαλύτερη διαφήμιση και λεζάντα στις πλάτες του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ. Από αυτό το πράγμα δε θα μπορούσαν να λείψουν οι γνωστοί-άγνωστοι που τόσα χρόνια ασελγούν πάνω στο πτώμα του ΠΑΟ.

Για ακόμα μία φορά ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ έγινε ο φτωχός συγγενής και το πεδίο προπαγάνδας από διάφορους. Ο κόσμος του για άλλη μία φορά ήταν το θύμα. Είχαμε γράψει ότι μέχρι και το πέρας της εκδήλωσης για τον Ερασιτέχνη, παρά τις όποιες διαφωνίες είχαμε, είτε αυτές αφορούσαν το ίδιο το περιεχόμενο της εκδήλωσης, που ήταν για τον Παναθηναϊκό, αλλά... ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΨΥΧΗΣ, είτε το οργανωτικό κομμάτι είτε τη διαφημιστική καμπάνια και γενικά για το στήσιμο όλης της εκδήλωσης, δεν θα μιλούσαμε αλλά θα στηρίζαμε με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσαμε. Άλλωστε η αγάπη μας για τον Ερασιτέχνη είναι γνωστή, αδιαμφισβήτητη και οι μικρότητες και οι διαφωνίες δεν χωρούν στα προεόρτια.

το υπόλοιπο κείμενο είναι στο: