Το άμεσο sold out το καταλαβαίνεις όταν:
Είναι 09:30 και πας να περάσεις από το γήπεδο της λεωφόρου και η ουρά ξεκινάει από τα εκδοτήρια και φτάνει μέχρι το πάρκινγκ της εκκλησίας (ναι της εκκλησίας είναι ο χώρος και τον θέλαμε για να μεγαλώσουμε το γήπεδο.)
Και όχι μόνο φτάνει μέχρι το πάρκινγκ αλλά είναι και τόσο πυκνή (η ουρά ντε...) που δεν μπορείς να περάσεις από το πεζοδρόμιο (που είναι και τεράστιο μπροστά από το γήπεδο) και αναγκάζεσαι να πας από τον δρόμο.
Είναι επίσης τόσο μεγάλη και τόσο πυκνή που έχουν κλείσει τελείως την Βουρνάζου και δεν μπορεί να περάσει κανένα αυτοκίνητο λες και έχει αγώνα και τον έχει αποκλείσει η αστυνομία
Αυτό που μου άρεσε περισσότερο όμως είναι το ότι ο κόσμος παρότι περίμενε σε αυτή την γιγαντιαίων διαστάσεων ουρά, δεν είχε αυτό το κλασικό του Έλληνα (ώχου και γω πρέπει να περιμένω τόσες ώρες και τι οργάνωση είναι αυτή και μπλα μπλα μπλα) αλλά χαμογελούσε και χαιρόταν παρότι θα κάτσει εκεί για αρκετή ώρα με δεδομένο το γεγονός ότι τα εκδοτήρια ανοίγουν στις 10:00.
Γι αυτό σας λέω...αυτά είναι ωραία πράγματα...
