Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Ολυμπιακός η Μερκούρη; Ποτέ την Κυριακή!

Ολυμπιακός η Μερκούρη; Ποτέ την Κυριακή!:

«Στα παιδιά της Αθήνας με όλη μου την αγάπη» - Το GreenZone και ο Αr1stot3lis καταρρίπτουν μια και καλή το μύθο της «ερυθρόλευκης» Μελίνας Μερκούρη...

Σαν σήμερα, στις 18 Οκτωβρίου 1920, γεννήθηκε μία σπουδαία ηθοποιός αλλά και μία ισχυρή προσωπικότητα, η Μελίνα Μερκούρη.

Bγενόπουλε ,άργησες 4 χρόνια...

Bγενόπουλε ,άργησες 4 χρόνια...:

Με καθυστέρηση 4 ετών ,ο Ανδρέας Βγενόπουλος ξεκίνησε τον χορό αγωγών κατά της εφημερίδας της οικογένειας Βαρδινογιάννη (αν και είχαν προηγηθεί και άλλες). Κάτι που έπρεπε να είχε ξεκινήσει απο το 2008 ,όταν και η εν λόγω εφημερίδα κρατούσε αρνητική στάση απέναντι στο καλό του Παναθηναϊκού να ανοιχθεί σε νέους επενδυτές.

Επειδή όμως τα γραπτά μένουν ,ας δούμε πως υποδέχθηκε το ανεπίσημο γραφείο τύπου των Βαρδινογιάννηδων ,την εμφάνιση της ΠΕΚ ,στο πρωτοσέλιδο της, την 18η Ιανουαρίου 2008.

Πριν τα γαμήσετε όλα…

Πριν τα γαμήσετε όλα…:

Μια φωτογραφία που αποτυπώνει ποιοι είσαστε πραγματικά. Πριν τα γαμήσετε όλα…

Όπως έγραφε πριν από καμιά εβδομάδα ο pap στο καταπληκτικό του άρθρο Fuck Modern Football
το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει. Από τότε που μπήκε το Champions League στην
ζωή μας και τα εκατομμύρια που αυτό δίνει σε όσους συμμετέχουν, ο
ψευτο-πρωταθλητής έχει βάλει σκοπό να μας τυραννάει και να βγάζει άφθονο
γέλιο με τις συνεχόμενες παρουσίες του, στη προσπάθεια του να φτιάξει
το Ευρωπαϊκό του προφίλ. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει με κάθε μέσο και
τρόπο να παίρνει το πρωτάθλημα της Μπανανίας, ώστε να καρπώνεται μόνο
αυτός τα χρήματα και να θρέφει με αυτά όλο το σύστημα το οποίο του εξασφαλίζει την “συμμετοχή” του. 


Και συνεχίζω με pap. Από την καθιέρωση της Α’ Εθνικής (γιατί
παλαιότερα είχαμε άλλα κόλπα) και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90,
το πρωτάθλημα ή το κύπελλο δεν ήταν αυτοσκοπός. Ήταν εννοείται μεγάλη
χαρά και υπερηφάνια για όλο το καλοκαίρι η κατάκτηση τους, αλλά αν δεν
ήσουν καλός δεν το έπαιρνες, πάει και τελείωσε. Όχι με το ζόρι όπως στις
μέρες μας, που πρέπει -με οποιοδήποτε κόστος- να το πάρει ο ένας, για
τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω.


Πριν φτάσουμε λοιπόν στο σήμερα και στην ιστορία που γράφεται με
μαύρα γράμματα στο Ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και μια 15ετία και χωρίς τους
χρυσοφόρους ομίλους, η εικόνα ήταν αυτή που απωτυπώνεται στην παρακάτω
φωτογραφία…












Τι λέει λοιπόν αυτό το στατιστικό, που βρήκα από το αρχείο μου, στον
Ελεύθερο Τύπο του 1994? Μέχρι τότε, 33 αγώνες είχαν δώσει όλους κι όλους
οι Ελληνικές ομάδες, μετά τα Χριστούγεννα στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα. Από τη
κοπάνα του περίγελου από τους αγώνες με τη Μπεσίκτας το 1960 και δύο
χρόνια πριν ο Παναθηναϊκός φτάσει ΠΑΛΙ μέχρι τα ημιτελικά του Champions
League, η εκπροσώπηση της Ελλάδας (σε κάπως προχωρημένο στάδιο, δηλαδή
να προκριθεί μια ομάδα δύο φορές σε κάποια Ευρωπαϊκή διοργάνωση) είναι
αυτή που απεικονίζεται πιο πάνω.


Παναθηναϊκός 19, ΑΕΚ 8 και μετά ο κουτσός κι η μάνα του… Ακόμα και
εκεί βέβαια που αμέσως τοποθετείται πρώτος ο Λουί ντε Φινές, πάλι
τελευταίος (χρονολογικά) και καταϊδρωμένος τα κατάφερε, μετά από μΠΑΟΚ
και τυρί, σε εκείνο το… μαγικό φθινόπωρο του Γιώργου Βαίτση και τη
γιορτή των δοκαριών στο 0-0 με τη Μονακό στο παλιό ποδηλατοδρόμιο.


Χρειάστηκε να περάσουν δηλαδή 34 ολόκληρα χρόνια!!! ρε στουρνάρια
και να σας γίνει ο πάτος νααααα, για να καταφέρετε να περάσετε δύο
ομάδες σε μια χρονιά!

Και ολοκληρώνω πάλι με pap! Βλέπετε μέχρι τότε δεν μας ένοιαζαν ΜΟΝΟ τα φράγκα του θιασώτη/καραγκιόζη Πλατινί. Ούτε η θέση του προέδρου της ΕΠΟ, ή της ΚΕΔ
ήταν τόσο σημαντική, ώστε να γίνεται πραγματικός αγώνας ποιος θα την
καταλάβει για να περνάει  από test-interview από τον ιδιοκτήτη του
νταβατζή του πρωταθλήματος με κατάθεση βιογραφικού και πιστοποιητικού φρονιμάτων.


Υπήρχαν 4-5 εφημερίδες και όχι 12! που προσπαθούσαν πραγματικά να
ενημερώσουν τον φίλαθλο κόσμο και δεν είχαν μοναδικό σκοπό να
περάσουν την προπαγάνδα του “ισχυρού”. Ακόμα και στις  λεγόμενες
οπαδικές (Ηχώ-Φως), υπήρχαν ψίγματα αντικειμενικότητας. Σήμερα, οι
οπαδικές των κοπρολάγνων γράφουν ό,τι τους φουρνίζει ο πόλντο, ενώ οι
“δικιές μας” ό,τι συμφέρει τα αφεντικά τους. Χειρότερες όλων βέβαια, οι
και καλά “αντικειμενικές” που περνάνε τη προπαγάνδα της Αλεξάνδρας και
του εκάστοτε προέδρου επενδυτή με αριστοτεχνικό τρόπο.


Quiz: Γιατί ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη ομάδα που έχει μονό αριθμό αγώνων (19) ενώ οι υπόλοιπες έχουν ζυγό? 


Καλή σας μέρα μάγκες. Ραντεβού το βράδυ στο ΟΑΚΑ!




Να είστε πολύ περήφανοι που είστε ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΙ…

Εξαιρετικη αναρτηση απο το Παναθα μου!!!

Τα «νέα μαθηματικά» της Πράσινης

Τα «νέα μαθηματικά» της Πράσινης:

Συγκίνηση στον χώρο των μαθηματικών καθώς ανακαλύφτηκε επιτέλους η «φόρμουλα» που κερδίζει τον χρόνο!

Η εφημερίδα που... στηρίζει τον λαό του Παναθηναϊκού (με εξάμηνα αποκλειστικά αραβικά ρεπορτάζ και πολεμώντας με κάθε τρόπο ό,τι θυμίζει τη διετία της πολυμετοχικότητας), η ίδια εφημερίδα που ελέγχει την κάθε εξουσία (πλην της διοίκησης του Ολυμπιακού, την οποία δεν «ακουμπάει» όσο δεν το επιτρέπει το... μάδημα της μαργαρίτας «αγαπάμε, δεν αγαπάμε») ανακάλυψε τα «νέα μαθηματικά»!

Έτσι μαθαίνουμε από το πάντα έγκυρο σε θέματα Παναθηναϊκού έντυπο πως πέρασαν μόλις 22 χρόνια από τον χαμό του «πατριάρχη» του Τριφυλλιού Απόστολο Νικολαΐδη σε μια μαθηματική φόρμουλα που διεκδικεί... Νόμπελ: 2012-1980=22! Επιτέλους βρέθηκε ο τρόπος για να καταπολεμηθεί ο χρόνος! Σίγουρα πρόκειται για νέα πρωτοποριακά μαθηματικά, που θα κάνουν πάταγο διεθνώς μόλις η εφημερίδα δημοσιεύσει τη φόρμουλά τους.

Στο ίδιο φύλλο, στη στήλη «Πρασινοφρουρός» μαθαίνουμε με… πειραιώτικο λεξιλόγιο πως ο Παναθηναϊκός «γλέντησε» τον Ολυμπιακό στο «λυόμενο» το 1998.

Δύο πράγματα συμβαίνουν εδώ. Ή ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί τα «νέα μαθηματικά» και με ευκολία μεταμορφώνει το 1999 σε 1998 ή είναι πράγματι –όπως λένε οι κακές οι γλώσσες- γνωστός δημοσιογράφος, φίλαθλος του Ολυμπιακού, ο οποίος «πόνεσε» τόσο πολύ από τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα και την παρέα του, που διέγραψε την πραγματική χρονολογία από τη μνήμη του.

Για την αποκατάσταση της ιστορίας το «ποτέ ξανά, ποτέ ξανά το Κύπελλό στον Πειραιά» το τραγούδησαν οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού στα αποδυτήρια του παλιού «Γ. Καραϊσκάκης» όταν έφυγαν νικητές με 3-2 επί του ΟΣΦΠ στο ματς όπου ο Γιόζεφ Βάντσικ απέκρουσε πέναλτι - εφεύρεση του Νικάκη και αφού είχε προηγηθεί οφθαλμοφανέστατο χέρι(!) του Ιλια Ιβιτς. Επιπλέον «λυόμενο» χαρακτηρίζεται από τους φίλους του Παναθηναϊκού το νέο ποδοσφαιρικό γήπεδο του ΟΣΦΠ, ενώ το ΣΕΦ έπειτα από τις συνεχόμενες μπασκετικές νίκες αποκαλείται «εξοχικό»!