Ooooohhhh well.....

Η ήττα, μην κρυβόμαστε ήταν αναμενόμενη. Η Μπαρτσελόνα, η καλύτερη ομάδα στον κόσμο (όπως μας θύμιζαν over & over again, οι τηλεσχολιαστές - αθλητικομεταδότες μας), μας άλλαξε τα φώτα και αυτή είναι η μόνη αλήθεια.

Το να μην έχουμε πιάσει την μπάλα στα πόδια μας για πάνω από μερικά δευτερόλεπτα τη φορά, ήταν πολύ τρομακτικό στατιστικό αλλά δυστυχώς και πάλι αναμενόμενο με βάση την εικόνα που είχαμε δείξει στα τελευταία μας παιχνίδια.


Όλοι παρακαλούσαμε, προσευχόμασταν για μια μικρότερη σε έκταση ήττα αλλά τα όνειρα και οι ελπίδες δεν παίζουν μπάλα και δυστυχώς ούτε και οι περισσότεροι από τους παίκτες μας. Αυτός ο Κατσουράνης, βαριέται που βαριέται στην Ελλάδα, βαριέται και μέσα στο Καμπ Νοου? Αν έμπαινα εγώ να παίξω, θα τρέμαν στην αρχή τα πόδια μου αλλά μετά κάτι θα 'τρεχα ρε παιδί μου...έτσι για το γαμώτο...έτσι για να πω ότι κάλυψα και λίγο χορτάρι, θα μάρκαρα λίγο...όσο μπορούσα έτσι να χω να το λέω...ο Κώστας μας όμως είναι υπεράνω...αν δεν γουστάρεις δεν γουστάρεις τέλος.
Και ο Κώστας μας δεν γουστάρει βρε αδερφέ ή είναι στενοχωρημένος επειδή έλεγαν οι κακοί δημοσιογράφοι τα άσχημα που έλεγαν με αφορμή την Εθνική Ελλάδος... ή...ή λέω, είχαν δίκιο οι κακοί δημοσιογράφοι και οι Τζόρβας και σία βγήκαν και μίλησαν υπέρ του μόνο για να του σώσουν την υπόληψη.
Either way, μπάλα ο Κωστάκης μας δεν παίζει...όπως δεν πολυ ασχολήθηκε και ο Λέτο. Ντρεπόταν να βρίσκεται μπροστά στον Μέσι και να μην κάνει 5-10 τρίπλες? Δεν ξέρω αλλά πίσω δεν γύρναγε να βοηθήσει λίγο και αυτόν τον έρμο τον "όλοι με μένα θα τα βάλουν πάλι" Βύντρα. Και έτρεχε ο Βυντρίνιο αλλά τι να κάνεις όταν απέναντι σου έχεις πραγματικούς παικταράδες που έρχονται κατά κύματα και όχι τους "ολίγον από γιουβέτσι" που έχουμε στο Ελλάντα.

Και έτρεχε ο Λούκας με την γλώσσα έξω και κοιτώντας δεξιά - αριστερά όταν οι παίκτες ήταν ήδη αριστερά - δεξιά, κάπως όπως ο σκύλος μας ο pablo τρέχει και κυνηγάει τις γάτες χωρίς να μπορεί να τις προλάβει...και κει που έτρεχε ο Λουκάς δεξιά και ο αντίπαλος αριστερά, τον έβλεπε ξαφνικά μπροστά του ο Σεντρίκ και νόμιζε ότι τον διακτίνισαν εκεί μόνο και μόνο για να του προκαλέσουν έφραγμα. Ο οποίος Καντέ, φάνηκε αρκετά βελτιωμένος (όσο βελτιωμένος μπορεί να φανεί ένας παίκτης στον αγώνα που οι αντίπαλοι κάνουν ρεκόρ ανταλλαγής πάσας με 792 ολοκληρωμένες και συ μόνο 99) και κάπως, κάπως...σιγά σιγά και βασανιστικά φαίνονται να κολλάνε περισσότερο σαν δίδυμο με τον Μπουμσόνγκ απ' ότι με τον Γιοσού.

Βέβαια ο απόλυτος παίκτης (σου βγάζω το καπέλο κ' έτς) ήταν ο Γκοβού και εννοείται όχι μόνο για το γκολ αλλά για το πάθος που έδειξε σε όλη τη διάρκεια που ήταν μέσα στον αγωνιστικό χώρο...έτρεχε, μάρκαρε, έκοβε (όσο μπορούσαν να κόβουν) και τι δεν έκανε, τον έβλεπες συνέχεια και παντού. Το πολύ ωραίο γκολ με τη ΦΟ-ΒΕ-ΡΗ συνεργασία του με τον Τζιμπρίλαρο, ήταν το κερασάκι στην τούρτα της πολύ καλής του απόδοσης και πολύ καλής του βραδιάς, τι κι αν φάγαμε πέντε...τα πέντε που τα φοβήθηκα αμέσως μετά το γκολ, όταν μετά τα ουρλιαχτά (γκοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοολ) είπα ξεψυχισμένα στον psi, "ωχ τώρα θα φάμε πολλά" και αυτός γλυκά μου απάντησε "σταμάτα" αλλά τελικά εγώ είχα δίκιο.

 Τώρα θα διαφωνήσω με τον εαυτό μου και θα πω ότι ο απόλυτος παίκτης, ο "τα έχω δει όλα" , ο "βοήθα Παναγιά", ο "γιο-γιο μου έκαναν την άμυνα" ήταν ο Άλεξ μας...χθες δεν θα θελα να είμαι στη θέση του. Πανηγύρισα έξαλλα που έπιασε το πέναλτι του Μέσι γιατί ρε φίλε το άξιζε... έπιασε ότι μπορούσε, πρέπει να πήρε στο ημίχρονο υπογλώσσια δεν εξηγείται αλλιώς πως δεν έπαθε καμιά συγκοπή όταν τους έβλεπε να έρχονται και να τριπλάρουν στο ένα μέτρο από αυτόν. Δεν θυμάμαι και δεν ξέρω (ούτε με νοιάζει) αν έφταιγε σε κάποιο από τα γκολ γιατί ειλικρινά παιδιά ... τι να κάνει ο τύπος?!
Όλο εκεί μέσα στην περιοχή του ήταν οι άλλοι!

Και αυτός ο κοντοπίθαρος γμτ...ο κοντοπίθαρος παικταράς...μας είχε κάνει να ξερνάμε στις γωνίες...άσε μας ρε φίλε Μέσι να πάρουμε μια ανάσα, τι στρίβεις και γυρνάς και χορεύεις και σκατά στα μούτρα σου (αχ και να σ' είχαμε εδώ...) και μετά δίνεις την μπάλα στον άλλο τον αηδιαστικό τον Βίγια...άι σιχτίρ, που έκαναν αλλαγές και οι παγκίτες ήταν πιο γνωστοί και από τους βασικούς τους...
Άι σιχτίρ που πήγατε και χάσατε από την Χέρκουλες στην έδρα σας και ξεσπάσατε σε μας τους κακομοίρηδες (γιατί μ' αυτή την νοοτροπία μπήκαμε χθες να παίξουμε), βαλε ρε μάγκα 2-3 και σταμάτα...άι σιχτίρ τι έκατσα να το γράψω τώρα όλο αυτό, μια χαρά (πίστευα) ότι το είχα ξεπεράσει λίγο μετά το παιχνίδι...

Σοβαρά τώρα, δεν έγινε και τίποτα που φάγαμε 5, αφού δεν φάγαμε 7, αλλά πρέπει επειγόντως να επιστρέψει ο Έμπεν και να γίνει σοβαρή δουλειά φυσικής κατάστασης γιατί αλλιώς δεν την παλεύουμε.