λέει ο σοφός λαός...κάπως έτσι (υποτίθεται) πως λέει και ο αγαπημένος των απανταχού Παναθηναϊκών (και ουχί των τζιγγερικών) Mr Mig Βγενόπουλος. Ο οποίος , αγαπημένος, βγήκε μετά τον αγώνα με την ΑΕΚ και έκραξε παράγοντες και παρατρεχάμενους και την σάρα και την μάρα που μαζεύεται εκεί και απομυζεί την ενέργεια του Παναθηναϊκού ΜΑΣ.
Απο την στιγμή που βγήκε λοιπόν και έκανε τις δηλώσεις που έκανε, έγινε της κακομοίρας στην Ελλάδα! Τα αθλητικά site, τα αθλητικογενή blog, καλά για το troktiko δεν το συζητώ, οι συζητήσεις στο γραφείο είχαν ένα και μόνο θέμα "Τι είπε ρε φίλε ο Βγενόπουλος!". Τι κι αν δεν βγήκαν κάτι κάρτες στον δικό μας αγώνα με την ΑΕΚ, τι κι αν δεν δόθηκαν κάτι πέναλτι και ακυρώθηκε ένα γκολ στον αγώνα των γάβρων (θα έλεγα κάτι και για τον αγώνα του ΠΑΟΚ αλλά ειλικρινά δεν είδα ούτε δευτερόλεπτο) κανείς μα κανείς δεν ασχολήθηκε μ' αυτά...το θέμα ήταν ο Βγενόπουλος!
Δεν ξέρω αν ο Βγενόπουλος έκανε καλά , κακά ή μέτρια και είπε αυτά που είπε...αν η περίοδος και η συγκυρία που διάλεξε να τα πει ήταν καλή ή κακή ή αδιάφορη. Όπως λένε και σε ένα άλλο blog το χορτάρι που διαβάζω ανελλιπώς και μ' αρέσουν πάρα πολύ, ο Βγενόπουλος όλα αυτά τα είπε για να προστατέψει την ομάδα από όλους αυτούς στην παράγραφο ένα.
Σκεφτείτε το λίγο...έστω προσπαθήστε να το σκεφτείτε λίγο...τα τόσα χρόνια της αγωνιστικής και οπαδικής μιζέριας της ομάδας, σε κάθε μικρή, μεσαία και ειδικά μεγάλη "γκέλα" ( μην ξεχνάτε ότι για εμάς τους μπαλαδόρους γκέλα είναι και το να χάσεις από την Μπαρτσελόνα στην έδρα της και μην μου πείτε ότι σας πείραξε το εύρος του σκορ) υπήρχαν και δυστυχώς υπάρχουν ακόμα, άνθρωποι που βρίσκονται κοντά και γύρω από την ομάδα οι οποίοι θα βγουν αμέσως και θα πουν για την ομάδα, ότι χειρότερο βρουν και επίσης ότι θυμηθούν θα χαρούν... {πχ θυμάμαι το 1913 (τυχαίο το έτος), είχαμε επίθεση που πέταγε φωτιές και άμυνα για σεμινάριο και τώρα έχουμε τον κουτσο-Σισσέ και τον χαζό-Καντέ}.
Αυτό που συνήθως στενοχωρεί τους περισσότερους από εμάς (εκτός από τον πατέρα μου που το παίζει υπέρμετρα αντικειμενικός για να μας σπάει τα νεύρα) είναι ότι κάποια από αυτούς που μιλάνε είναι άνθρωποι, πρώην ποδοσφαιριστές ή και παράγοντες που αγαπάμε, που έχουμε βαθιά μέσα στην παναθηναϊκή καρδιά μας...και τα λόγια τους συχνά εκνευρίζουν. Όχι πάντα γιατί έχουν άδικο αλλά πιο πολύ γιατί "Βγες ρε μεγάλε και πες και έναν καλό λόγο! Μην βγαίνεις μόνο για να κράξεις!"
Δεν ξέρω αν αυτοί οι τύποι μπαίνουν στην μισητή (για τον περισσότερο παναθηναϊκό κόσμο) κατηγορία των Τζιγγερικών φερέφωνον ή στους "φύγετε εσείς να έρθουμε μεις" ανθρώπους ή στους "εμείς γιατί δεν τρώμε από αυτά τα λεφτάκια" ανθρώπους αλλά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η φωνούλα τους ακούγεται και πετάγονται ωσάν πορδές συχνότερα...ίσως γιατί η ομάδα πάει να βγει από το τέλμα, ίσως γιατί υπάρχουν τώρα άτομα που την αγαπάνε, ίσως όχι όσο την αγαπάμε εγώ και σεις αλλά οκ άνθρωποι που δεν σκέφτονται μόνο πόσα λεφτά θα βγάλουν.
Η αγαπημένη μας κατηγορία των ΑΡΔ πάντα έτσι κι αλλιώς ήταν εναντίον μας. Και όταν λέω ΑΡΔ δεν βάζω σ' αυτή την κατηγορία τον αγαπημένο άνθρωπο του blog τον λατρεμένο μας λεχρίτη Γκότζο γιατί θεωρώ ότι τέτοιο ρεμάλι που είναι δεν κάνει να τον βάλουμε μαζί με τους άλλους αλλά πρέπει να τον αφήσουμε μόνο του στην δική του κατηγορία του μεγαλύτερου (δικός σας αγαπημένος χαρακτηρισμός εδώ). Επίσης σ' αυτή την κατηγορία δεν μπορώ να βάλω τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο γιατί αυτός (κατά την ταπεινή μου γνώμη) έχει μπερδέψει τα φανατικά παναθηναϊκά του αισθήματα με τα συμφέροντα του και τα κάνει μπάχαλο.
Ένα από τα κακά της τζιγγεροεποχής, ήταν οι άσχημες δημόσιες σχέσεις και οι σχέσεις με τους ΑΡΔ, ίσως φταίει το ότι ο Τζίγγερ είναι υπεράνω ή το ότι ο πράκτορας πλήρωνε καλύτερα και απαιτούσε και καλύτερο γλύψιμο. Δυστυχώς συνήθειες 13 χρόνων δύσκολα αλλάζουν και από ένα σημείο και μετά, ακόμα και να μην πληρώνονται πια, έτσι ξέρουν έτσι κάνουν (όπως είχα διαβάσει κάπου στην αρχή της σεζόν) . Στην πρώτη σεζόν της πολυμετοχικότητας, η επικοινωνιακή μας πολιτική ήταν για τα μπάζα! Τόσο μπάζα που θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε το γήπεδο μαζί με τους γύρω χώρους και να μας περισσέψουν.
Φέτος εεεε κούτσα κούτσα παλικάρι μουυυυ κάτι γίνεται... κάπως περνάμε λίγο και το δικό μας δίκιο και δεν ακούγεται μόνο οι κόκκινη προπαγάνδα (όχι της παπαρήγα...η άλλη...), απαντάμε στις "προκλήσεις" που μας γίνονται, όμως με την πρώτη ευκαιρία που θα βρούνε, πω πω ρε φίλε! Ξεσαλώνουν!
Ο Βγενόπουλος από την άλλη διευκρίνισε λίγο τις δηλώσεις του ώστε να πάψουν οι τίτλοι "φαγωμάρα στον πολυμετοχικό" και τα μπαλάκια του Καράμπελα, οκ εμένα για να πω την αλήθεια δεν με πείραξε η δήλωση του γιατί μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, δεν περιμένει κανείς αυτοί που τόσα χρόνια έφερναν παίκτες σαν τον Μπίσκαν (που τώρα μάλλον κάνει προπόνηση για μποξέρ και μοιράζει μπουνιές τριγύρω) να χαρούν όταν τώρα έρχονται παίκτες σαν τον Djibril.
Δηλαδή συγκρίνετε φάτσες να μου πείτε ποιά προτιμάτε
Καλά άσχετο αλλά τι διάβαζα σήμερα και έκλαιγα πραγματικά από τα γέλια... ο Ταραλίδης του Λεβαδειακού είπε, ότι στον Καραϊσκάκη την Κυριακή δεν θα πάνε αδιάφοροι και ότι τώρα είναι πιο δύσκολο γιατί ο γάβρος καίγεται για βαθμούς...δλδ τι υπονοεί ότι παλιά πηγαίναν αδιάφοροι? Ότι παλιά όταν ο Λεβαδειακός του κουμπάρου Κομπότη χρειαζόταν βαθμούς τους έπαιρνε? Μιλάνε τώρα οι του Λεβαδειακού που τα τελευταία χρόνια μπαίνουν στο τηγάνι με ροζ εμφάνιση μπας και ενοχλήσουν τους γάβρους αν βάλουν την πράσινη?
Ρε θα μας τρελάνουν!
Για το τέλος φωτό Βγενόπουλου με το πούρο να βάζει φωτιές στην εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου